صدا کن مرا....

صدای تو خوبست!

صدای تو سبزینه ی آن گیاه عجیبی است..

که در انتهای صمیمیت حزن میروید..

در ابعاد این عصر خاموش..

من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنهاترم..

بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است..!

و تنهایی من شبیخون حجم تو را پیش بینی نمیکرد..

وخاصیت عشق اینست!....

                                                                                                                سهراب سپهری

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: